روش های ایجاد پوشش عایق بتنی تونل و سازه های بتنی زیرزمینی
روش های ایجاد پوشش عایق بتنی تونل و سازه های بتنی زیرزمینی : حفاظت از سازه های زیرزمینی مانند تونل و علی الخصوص تونل های مترو به علت شرایط خاک و آب های زیرزمینی امری ضروری است. بنابراین انتخاب نوع سیستم آب بندی صحیح که متناسب با شرایط پروژه باشد امری پیچیده است. سیستم آب بندی تونل اعمالی می تواند در وجه مثبت تونل (وجه خارجی) یا در وجه منفی آن (وجه داخلی) باشد. به طور کلی الویت آب بندی در اکثر پروژه ها، آب بندی در وجه مثبت است؛ به این دلیل که در این نوع سیستم بتن تونل به هیچ وجه با آب در تماس نخواهد بود.
روش های ایجاد پوشش عایق بتنی تونل و سازه های بتنی زیرزمینی
آب بندی وجه منفی معمولاً در بهسازی و تعمیرات استفاده می شود. به دلیل اینکه در این شرایط وجه مثبت در دسترس نیست. محصولات و روش های مختلفی از قبیل تزریق فوم آب بندی یا تزریق رزین آب بندی برای آب بندی تونل ها وجود دارد. تونل های مدفون از جمله سازه هایی است که در دهه های اخیر به علت نقش حساس خود در بحث های مدیریت بحران و شریان های حیاتی مورد نظر خاص محققین بوده است.به علت قرارگیری این تونل ها در اعماق زمین و غیر قابل پیش بینی بودن رفتار خاک و تامین پایداری و حل مسایل مربوط به نشست و زهکشی و ...اجرای این تونل ها ، نیاز به تجربه و دانش کافی می باشد.بعد از حفاری و نگهداری تونل اصلی، به منظور تامین نیازهای کاربری، اطمینان از پایداری فضا در دراز مدت، ایجاد یک سطح صاف و جلوگیری (یا کنترل) ورود آبهای زیرزمینی به داخل تونل، دیواره ها و سقف و کف تونل اصلی به وسیله لاینینگ بتنی پوشیده می شود. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.
پوشش بتنی تونل, اجرای عایق بندی بتن مدفون
انواع روش آب بندی تونل ها به شرح زیر خلاصه می شود :
- آب بندی تونل به کمک عایق های مایع
- آب بندی تونل به کمک عایق های پانلی
- آب بندی تونل به کمک سیستم صفحات ممبرینی لاستیکی، نیوپرونی
- آب بندی تونل به کمک سیستم صفحات ممبرینی HDPE و PVC
- آب بندی تونل به کمک سیستم های پوشش اپوکسی
- آب بندی تونل به کمک سیستم های سیمانی
- آب بندی تونل به کمک تزریق فوم آب بندی- تزریق رزین آب بندی
یکی از مهم ترین مباحث آب بندی، آب بندی تونل های مترو است. بعد از حفاری تونل باید از مصالح و روش های مختلفی که برای آب بند نمودن تونل مترو می توان استفاده نمود، یکی را انتخاب کرد. اصولا چون تونل های مترو در شهرها قرار دارند و در اعماق زیادی از زمین حفاری نمی شوند، محیط اطراف آنها خاکی است. بنابراین با توجه به این نکته و روش حفاری در محیط های خاکی (که احتمالا روش حفاری اتوماتیک یا TBM است) باید در انتخاب روش آب بندی دقت لازم را به عمل آورد. آب در محیط های خاکی به صورت یکنواخت تر (نسبت به محیط سنگی) منتقل می شود. همچنین محیط خاکی زمان پایداری اولیه بسیار کوتاه تری نسبت به محیط سنگی دارد. حتی در برخی تونل های واقع در محیط های سنگی که نیاز به لاینینگ بتنی ندارند، می توان تمهیدات لازم برای آب بندی را در نظر نگرفت و آب در آن ها حالت روان دارد (مانند برخی تونل های واقع در جاده کرج- چالوس). اما در تونل ها و ایستگاه های مترو حتی کوچکترین نشت آبی هم می تواند مسئله ساز شود. بنابراین برای این مسئله باید نگاه و توجه ویژهای داشت.